Julia (36) zit sinds tien jaar in de bijstand en werkt parttime zestien uur per week. Ze vertelt ons over overeind blijven in de bijstand, het belang van werk en waar ze tegenaan loopt in het beleid. ‘Ik leef constant met een gevoel van dreiging.’
Na de havo in Amsterdam heeft Julia de kunstacademie afgerond als beeldend kunstenaar. Sinds haar afstuderen heeft ze verschillende parttimebanen gehad, onder andere als suppoost in een museum, als notulist en als medewerker in een stadsarchief. Ze heeft geprobeerd in de horeca te werken, maar daar moest zij mee stoppen vanwege haar medische beperkingen. Ze kan niet lang staan en bedienen is voor haar een motorische uitdaging. In haar huidige werk als onderzoeksmedewerker krijgt zij de ruimte haar eigen tijd in te delen. Dat is prettig omdat zij maximaal vier uur op een dag kan werken.
Lees verder via socialevraagstukken.nl
Toezicht in verbinding – Weinig zon en veel behang? Blog Paul van Dijk
De kinderopvangsector heeft nu een eigen raad: de Kinderopvangraad
‘We blijven steeds in dezelfde valkuilen vallen’
