In Zwolle hebben jeugd- en gezinswerkers in veel huisartspraktijken een eigen spreekuur. Dit werkt zo goed dat er vaak helemaal geen psycholoog of jeugd ggz aan te pas hoeft te komen om problemen van kinderen en hun gezinnen op te lossen.
‘Ik ben ermee naar de huisarts gegaan, omdat je dacht, die zal misschien wel tips voor ons hebben van bel daar eens heen, of daar hebben we goede ervaringen mee. Dat daar een persoon als de jeugd- en gezinswerker achter zou zitten, dat hadden wij natuurlijk nooit voor mogelijk gehouden, dat is superfijn, dat was uiteindelijk echt wel het kersje op de taart’ (een ouder in Bos-de Groot, 2018).
Als een kind (ernstig) probleemgedrag vertoont in de klas, willen leerkrachten en ouders het liefst dat dit gedrag zo snel mogelijk ophoudt. De gebruikelijke oplossing is een hulptraject voor het kind: de ouders vragen, vaak op ingeven van de school, bij de huisarts om een doorverwijzing naar de psycholoog of de jeugd-ggz. Die bekijken of er een diagnose moet komen waarmee vervolgens specifieke hulp voor het kind wordt ingezet.
Maar wat als het probleem eigenlijk niet primair bij het kind vandaan komt, maar een reactie is op iets wat hij beleeft vanuit zijn omgeving, bijvoorbeeld in de wisselwerking met de klas of in de betrekkingen tussen de gezinsleden?
Lees verder via socialevraagstukken.nl
Toezichthouder: ‘Verduurzamen zorgt voor vertraging bij versterking’
Hedendaagse jeugdcriminaliteit: nieuwe vragen en enkele antwoorden na een historische daling
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
