Demonstrant en overheid hielden elkaar decennialang vast in een opmerkelijke choreografie. Die zag er ongeveer zo uit: je had iets te protesteren, meldde je braaf bij een gemeenteloket, kreeg een veld toegewezen en ging daar dan met je bordje staan. Iedereen speelde dat spel netjes mee en wellicht schuilt daarin ook de oorzaak dat demonstreren in Nederland in de jaren negentig en begin deze eeuw iets enorm gemoedelijks en tandeloos kreeg. Daar is weinig meer van over, de dans verruwt. Demonstranten negeren de pasjes die de overheid steeds dwingender oplegt. Ze gaan niet meer op de aangegeven plekken staan, blokkeren soms zelfs een weg en laten zich met een grote glimlach arresteren. Toen tijdens corona een demonstratie werd verboden, kwam iedereen toch onder het mom dat ze ‘gewoon koffie gingen drinken’.
Daarmee is protesteren weer geworden wat het hoort te zijn: verzet tegen de status quo, verzet tegen ‘hoe het hoort’.
Lees verder via groene.nl
Meer leren van lector en hoogleraar Otto Adang van de Politieacademie en de Rijksuniversiteit Groningen over maatschappelijke onrust en polarisatie? Kom naar de Hybride HCB Cursus ‘Omgang met maatschappelijke onrust en polarisatie 2023’ die start op 9 mei 2023 in Den Haag. Verder met Jan van der Grinten, Van Doorne (oa over het online gebiedsverbod), Frank van Summeren, RONT Management Consultants en Toon Ruiken, Nationale Politie.
Toezichthouder: ‘Verduurzamen zorgt voor vertraging bij versterking’
Hedendaagse jeugdcriminaliteit: nieuwe vragen en enkele antwoorden na een historische daling
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
