Zelfs voor redelijk goed ingevoerde mensen lijken de problemen in de zorg soms een bijna onoplosbare puzzel. ‘De zorg’ is zo’n eindeloos complex systeem, met zoveel belanghebbenden, dat niemand het overzicht lijkt te hebben, en iedere ‘oplossing’ tal van onvoorziene consequenties heeft. Maar in feite is het minder ingewikkeld dan het lijkt, zegt Lea Bouwmeester. Om te beginnen is alle informatie die we nodig hebben gewoon voorhanden: we weten wat de oorzaak is van gezondheidsverschillen, waarom er soms overbehandeld wordt, hoe wachtlijsten ontstaan en noem het maar op. We weten ook dat het antwoord op al die verschillende problemen niet bij de zorg zelf ligt, aldus Bouwmeester. Het is de samenleving als geheel die de sleutel in handen heeft. En dat is meteen het probleem met al die adviesorganen, raden en commissies waar de zorg van overloopt, en met alle ‘akkoorden’ die de experts met elkaar sluiten. “Er is altijd één lege plek aan tafel. Dat is de plek waar de burger zou moeten zitten.”
Collectieve intelligentie
Volgens Bouwmeester hebben we in de zorg niet zozeer een systeemverandering nodig, maar het bewustzijn dat alleen de ‘collectieve intelligentie’ van de samenleving het zorgsysteem kan redden. “De burger – dus niet alleen de patiënt – moet een gelijkwaardige gesprekspartner worden. De akkoorden die we nu hebben, gaan vooral over het verdelen van de schaarste binnen de zorg zelf. Maar we moeten juist dat medische model afbouwen en een sociaal model opbouwen. Als je praat met burgers over wat belangrijk is voor hun kwaliteit van leven, gaat het vaak niet eens over zorg. Dan gaat het veel meer over meedoen in de samenleving, over werk, over voorzieningen in de buurt. Maar als alleen de zorgexperts met elkaar praten, is het antwoord altijd: méér zorg.”
Lees verder via skipr.nl
Toezicht in verbinding – Weinig zon en veel behang? Blog Paul van Dijk
‘We blijven steeds in dezelfde valkuilen vallen’
Groei online gokmarkt vrijwel tot stilstand gekomen
