Zelflerende computersystemen in de strafrechtketen hebben ook nadelen. Verliezen rechters en politie hun beslissingsruimte, vraagt Marc Schuilenburg zich af in de Politiecolumn.
Er voltrekt zich een stille revolutie in de strafrechtketen. Het geloof in zelflerende algoritmes als waarheidsvoorspellers groeit onder politie en rechters. Het aantal computersystemen dat de opsporing en berechting van verdachte personen stuurt, neemt dan ook zienderogen toe.
Robotrechters worden ingezet om het recidivegevaar in te schatten van verdachte personen. ‘Predictive justice’, zoals het in het Engels zo fraai heet. In de Verenigde Staten alléén worden al meer dan 200 verschillende ‘predictive justice’-systemen gebruikt. Ook de Nederlandse politie is dol op het betere orakelwerk. Via algoritmen wordt de criminaliteit in een bepaald gebied voorspeld, waaronder het aantal woninginbraken. Ook zijn er algoritmen die de kans berekenen wie criminaliteit gaat plegen. Zoals in Chicago, waar via een zogenoemde ‘heat list’ wordt voorspeld wie betrokken gaat raken bij een schietpartij – als dader of slachtoffer.
Lees verder via nrc.nl
Toezichthouder: ‘Verduurzamen zorgt voor vertraging bij versterking’
Hedendaagse jeugdcriminaliteit: nieuwe vragen en enkele antwoorden na een historische daling
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
