Meer dan 80 procent van de mensen met langdurige psychische problemen heeft geen betaald werk. Dit terwijl de meerderheid van deze groep wel wil werken. En dat kan ook, als we afscheid nemen van het huidige re-integratiemodel – eerst trainen dan plaatsen- en de omgekeerde volgorde van het IPS-model toepassen: eerst plaatsen, dan trainen.
Mensen met langdurige psychische klachten zoals psychosen of ernstige depressie, ondervinden grote problemen in hun dagelijks functioneren. Daarvoor ontvangen ze vaak een ggz-behandeling en begeleiding. Kenmerkend voor de groep is dat ze vaak is aangewezen op een minimumuitkering. Ondanks de Participatiewet en de WMO zijn de sociale inclusie en de kansen op werk voor mensen met een arbeidsbeperking niet verbeterd.
Lees verder via socialevraagstukken.nl
Hedendaagse jeugdcriminaliteit: nieuwe vragen en enkele antwoorden na een historische daling
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
Advocaat-generaal: geen herziening Arnhemse villamoord
