Het was het troetelkindje van minister Opstelten: de nationale politie. Die kwam er, maar jaren later rammelt ze nog steeds aan alle kanten. Een reconstructie laat zien hoe dit krakkemikkige instituut kon ontstaan. Het is vrijdagavond 17 februari 2012, een van de laatste keren dat een select gezelschap burgemeesters bijeen komt. Zij zijn de korpsbeheerders en zwaaien de organisatorische scepter over de politiekorpsen. Alleen niet voor lang. De nationale politie komt eraan, de 26 korpsen in de regio verdwijnen en daarmee ook de korpsbeheerders. De sfeer tussen de korpsbeheerders en minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie is al tijden om te snijden. ‘Steeds vaker worden zaken afgedaan door de minister zonder afstemming met de verantwoordelijken’, staat in de notulen van de vorige bijeenkomst. Met andere woorden: voor Opstelten zijn de korpsbeheerders al geschiedenis, en als het hem uitkomt negeert hij ze.
Lees verder via de Groene
De kinderopvangsector heeft nu een eigen raad: de Kinderopvangraad
Toezicht in verbinding – Weinig zon en veel behang? Blog Paul van Dijk
‘We blijven steeds in dezelfde valkuilen vallen’
