De overheid is als een ouder die faalt om goed voor zijn kinderen te zorgen, stelt Serfanim Uysal, directeur van een bewonersorganisatie in Amsterdam Nieuw-West. ‘We worden als samenleving aangespoord om elkaar als tegenstanders te zien in plaats van medemensen, alsof we niet allemaal hetzelfde verdriet voelen en dezelfde hoop houden op vrede.’
Ik ben bezorgd, boos en verdrietig. Wat we de afgelopen week in onze stad en in ons stadsdeel Nieuw-West hebben gezien, gaat iedereen aan het hart. Echter, het is de reactie van onze landelijke overheid, van politici en van de media op de gebeurtenissen van de afgelopen week die mij – en velen met mij – op een veel dieper niveau kwetst en mijn hart breekt.
In plaats van het helen van wonden en het verbinden van mensen, lijken we juist uit elkaar te worden gedreven. In plaats van woorden die onze gedeelde menselijkheid en empathie benadrukken, zien we dat bevolkingsgroepen worden verdeeld in verschillende kampen, vastgezet in angst en wantrouwen. Terwijl we juist nú een arm om onze schouder, troostende woorden, een uitnodiging om elkaar vast te houden nodig hebben, drijft de verdeeldheid ons verder uit elkaar.
Lees verder via parool.nl
Minder regels, beter toezicht?
D66 eist uitleg over falende onderwijsinspectie: debataanvraag ingediend
Reveil van het verlanglijstje?
