Bij de verkiezingen lijken kiezers zich vooral te hebben uitgesproken over hun vertrouwen in bepaalde leiders. Maar het vertrouwen in een leider mag torenhoog zijn, als wetten en regels het resultaat zijn van een afwegingsproces waarin onvoldoende rekening is gehouden met alle belangen, dan begint er toch iets te wringen.
17 maart. Het is de avond van de verkiezingen en Rob Trip vraagt aan een panellid: ‘Hoe staat het met het thema ‘vertrouwen’; heeft dat nog een rol gespeeld?’ Ik kijk weinig tv en val van mijn stoel van verbazing. Klimaat, ongelijkheid, corona, het zijn allemaal thema’s, maar vertrouwen niet, dat is een houding, een gevoel! Het panellid verbaast zich echter nergens over en zegt: ‘Jazeker is dat een belangrijk thema geweest; vandaar dat de leiders – Rutte en Kaag – hebben gewonnen: zowel de leider die dat al was, als degene die dat wil worden.’ Niemand in de studio merkt op dat we in democratische verkiezingen in de eerste plaats toch volksvertegenwoordigers kiezen, en geen leiders.
Lees verder via socialevraagstukken.nl
Aanhoudingen voor drugstransporten naar Scandinavië
Toezicht op crypto in 2025: hoe druk krijgen de Nederlandse toezichthouders het?
D66 eist uitleg over falende onderwijsinspectie: debataanvraag ingediend
