Vroeger, toen cybercriminelen nog puistige tieners waren, had je twee afgescheiden werelden: cy-berbeveiliging enerzijds en fysieke beveiliging, met deuropeners en beveiligingscamera’s, anderzijds. Nu zijn deze werelden niet meer zo afgescheiden en is niet meer zo duidelijk wie waarvoor verantwoordelijk is, met behoorlijk gapende gaten als gevolg. Bovendien zijn de cybercriminelen gehaaide professionals geworden die feilloos aanvoelen waar ze die gaten kunnen vinden. Het gevolg daarvan zagen we eind vorig jaar: een massale botnetaanval van miljoenen geconnecteerde apparaten, waaronder een groot deel netwerkcamera’s. Hoe zorgen we dat dit nooit meer gebeurt?
Lees verder via Computable
Toezichthouder: ‘Verduurzamen zorgt voor vertraging bij versterking’
Hedendaagse jeugdcriminaliteit: nieuwe vragen en enkele antwoorden na een historische daling
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
