In de hit Summer in the City van The Lovin’ Spoonful uit 1966 is het in de hitte van de stad overdag niet te harden, word je er omringd door puffende lijken en moet je wachten op de koelte van de nacht om al dansend van het leven te genieten. Het is een lied van zijn tijd, een tijd waarin steden in verval raken en het straatleven zo niet gevaarlijk, dan toch weinig vertier biedt.
Steden maken momenteel een ongekende bloei door. Werkgelegenheid en bevolking groeien als kool. Hoe ziet de stad er nu in de zomer uit? Nog steeds puffende lijken die snakken naar het avondvertier?
De zomer is altijd al een periode geweest waarin de stad verlaten werd door hen die het zich konden veroorloven. In de 17de eeuw bouwden de patriciërs een buitenverblijf om de nadrukkelijke stank van de stad in de zomer te ontvluchten. Rond 1900 werden de stranden ontdekt, eerst door de elite, later gevolgd door de rest van de bevolking. Steden als Rome (Ostia), Parijs (Le Touquet, ook wel Paris Plage genoemd) en ook Amsterdam (Zandvoort) kenden hun eigen badplaats. In de jaren ’70 van de vorige eeuw werden de recreatieschappen rond de Nederlandse steden ontwikkeld om het stedelijke leven in de zomer te ontvluchten. Daar maakte men in het begin ook gebruik van.
Lees verder via romagazine.nl
Toezichthouder: ‘Verduurzamen zorgt voor vertraging bij versterking’
Hedendaagse jeugdcriminaliteit: nieuwe vragen en enkele antwoorden na een historische daling
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
