Sociale veiligheid: een kwestie van samen spekkoek maken

Ik was zo trots! In een overvolle zaal op het Eurosonics festival in Groningen presenteerde de Taskforce GO! samen met mijn collega het onderzoek dat we voor de taskforce hadden uitgevoerd naar grensoverschrijdend gedrag in de muziekindustrie[1]. Dat is het gekke van mijn werk: ik kan blij zijn met het geleverde werk, maar natuurlijk totaal niet met het probleem dat we ermee hebben aangetoond. Machtsmisbruik, seksueel grensoverschrijdend gedrag, discriminatie, pesten, agressie: het komt overal voor en het helpt om dat te erkennen. Dat geldt ook voor de sociale sector.[2]

Sociale veiligheid en grensoverschrijdend gedrag zijn natuurlijk paraplu-begrippen: je kunt er een heleboel onder brengen. In de praktijk gaat het over je veilig voelen en grenzen stellen. En daarbij moet je weten waar je die grenzen mag en moet stellen. Dat is in sociaal werk best wel eens lastig. Vooral als het gaat over het omgaan met al die prachtige en moeilijke mensen in de wijk. Als sociaal werker moet je flexibel zijn en met allerlei soorten mensen om kunnen gaan, met hun manier van zich uitdrukken en hun kijk op de wereld. Maar je bent het ook aan jezelf, je collega’s en de andere mensen in de wijk verschuldigd om een bepaalde mate van veiligheid te bieden.

De vele lagen van sociale veiligheid
Het helpt misschien om over sociale veiligheid te denken als een spekkoek met vele lagen. De eerste laag is de wet, of de maatschappelijke grenzen die we met elkaar afspreken. Fysieke agressie bijvoorbeeld, daarvan zeggen we met zijn allen dat dat niet kan. De volgende laag is de laag van de organisatie. In dit geval is dat de organisatie die het sociaal werk uit laat voeren door professionals. Ook daar liggen grenzen en kaders.

Lees verder via koepeladviesraden.nl

Meer leren over het ENERGIEK veranderen in kinderopvang, basisschool of IKC? Doe 22 mei mee met de ‘NDKB 2024 – ENERGIEK Veranderen’ georganiseerd door het Haags Congres Bureau.