Je zou het niet zeggen, met de CDA-bestuurder met een drugslab op zijn erf en een ambtenaren-echtpaar dat mogelijk 4,5 ton heeft verduisterd. Maar Nederland daalde in de internationale ranking van ‘integere landen’ van de vijfde naar de achtste plaats.
Om nog maar te zwijgen van de veroordeling van de Roermondse wethouder Van Rey (omkoping) en definitieve celstraf voor toenmalig VVD-gedeputeerde Ton Hooijmaijers.
Toch nam afgelopen jaar volgens Hans Groot het aantal zaken waarin de integriteit van bestuurders en ambtenaren ter discussie stond, licht af. Groot hoefde maar 65 keer op pad, blijkt uit zijn jaarverslag dat vandaag uitkomt, tegen 76 keer het jaar daarvoor.
Groot is de drijvende kracht achter het Steunpunt Integriteitsonderzoek Politieke Ambtsdragers. Dat adviseert commissarissen van de koning, burgemeesters en voorzitters van waterschappen over de aanpak van bestuurders en volksvertegenwoordigers die mogelijk een scheve schaats hebben gereden. Het steunpunt doet zelf géén onderzoek, maar begeleidt de hulpvrager bij diens eigen speurtocht.
Zijn bevindingen van afgelopen jaar noemt hij ‘weinig spectaculair’, al is elk incident er een te veel, want zaken waarin de integriteit van bestuurders een rol speelt, slaan publicitair in als een bom. Toch is hij niet echt grote kwesties tegengekomen.
“De hoofdmoot is belangenverstrengeling op lokaal niveau, het lekken van informatie en ongewenst gedrag.” Zoals dat van de burgemeester van Renkum die vorig jaar laveloos op de Arnhemse Korenmarkt werd aangetroffen. De lichte daling van het aantal incidenten komt volgens Groot overeen met de cijfers waarmee de hoogleraren Leo Huberts en Muel Kaptein dit jaar weer de Integriteitsindex samenstelden. “Een compilatie van akkefietjes, die overigens wél publieke aandacht trekken.”
Lees verder via Trouw
Toezicht in verbinding – Weinig zon en veel behang? Blog Paul van Dijk
‘We blijven steeds in dezelfde valkuilen vallen’
De kinderopvangsector heeft nu een eigen raad: de Kinderopvangraad
