Columnreeks Intussen op straat....Dl3 Het zwaard van 'Damocles' voor verhuurders en huurders!

Een medewerkster van Ymere vertelde jaren geleden dat er een wietplantage was ontdekt in de berging van de flat waarin ik woon. Huur werd opgezegd en huurder zijn huis uitgezet. Waarom beginnen mensen een hennepkwekerij? De huur van deze appartementen zijn relatief goedkoop. Er wonen veel mensen die in de schuldsanering zitten. Wat doet armoede met deze huurders? De Correspondent kopt in: Er leven veel meer Nederlanders in armoede dan we denken. Zorgt armoede ervoor dat burgers in de criminaliteit belanden?

Laatst had ik een gesprek met een bewoner en die zei het volgende:

“Toen wij reageerden op deze woning waren wij 12e, de anderen haakten af en ik weet wel waarom, Verloedering in de flat, achterstallig onderhoud en de bewoners houden geen rekening met elkaar. Geluidsoverlast en het niet schoonhouden van de flat irriteren ons vreselijk. Ik kreeg meteen een aanmaning toen ik mijn huur te laat betaalde, ik was het vergeten. ”

‘Huisuitzettingen kosten samenleving miljoenen en lossen niets op‘ schrijft BNdeStem. In de mailing van Ymere stond een special over huurachterstand. Helaas wordt daar niet naar gehandeld. Een stel verderop in de straat, beide licht verstandelijk beperkt, hadden een forse huurachterstand. Zij kwamen via begeleid wonen in een zelfstandige huurwoning van Ymere, moesten ondanks dat ze in de schuldsanering zaten meteen de achterstand betalen anders zouden ze hun appartement worden uitgezet.

Ook huisuitzettingen vanwege het hebben van een wietkwekerij kosten de maatschappij enorm veel geld. Er ontstaan onveilige situatie voor de omwonenden. Hoe vaak lees je niet dat er brand is ontstaan door wietkwekerijen in woningen. Dit jaar al 37 woningbranden door wietkwekerijen; schade groot omdat eigenaar vlucht. [BD.nl] En de verzekering keert in veel gevallen niet uit… lees het relaas van een ondernemer! [AD]

Ingezonden:

In het bestrijden van drugsoverlast worden bij gemeentes convenanten afgesloten tussen de overheid, energiemaatschappijen en woningcorporaties en in enkele gevallen kunnen verhuurmakelaars hierin participeren. Ook de Stichting Bestrijding Woonfraude en Hennepteelt heeft gevraagd bij iedere gemeente om convenantpartner te mogen worden maar dit is in alle gevallen afgewezen omdat SBWH geen verhuurder is.

Ook de particuliere verhuurder kan geen convenantpartner worden; vaak wordt deze weggezet als huisjesmelker terwijl woningcorporaties steevast worden betiteld als bonafide verhuurder.

Het voordeel van het zijn van convenantpartner is dat, indien er bijvoorbeeld een hennepplantage wordt aangetroffen in een pand van een partner, deze NIET wordt gesloten op basis van de zogenaamde Damocleswet. Uitgegaan wordt dat een convenantpartner alles doet om te voorkomen dat er een hennepplantage gevestigd wordt.

Wat vreemd is dat de particuliere verhuurder hetzelfde doet maar dan wel geconfronteerd wordt met sluiting van een pand.

Het doel van de Damocleswetgeving was dat de gemeentes de mogelijkheid kregen om panden van waaruit drugsoverlast was te kunnen sluiten. De voormalig minister van Justitie Opstelten heeft in 2005 nog in de Tweede Kamer gezegd dat deze wetgeving niet bedoeld was voor panden waarin hennep werd gekweekt. Later is de hennepteelt stilletjes toegevoegd zodat ook de gemeentes deze panden konden sluiten, echter diende wel ieder geval apart beoordeeld te worden. Hierbij zou gekeken moeten worden in hoeverre de verhuurder toezicht heeft gehouden op hun verhuurd vastgoed. Hierbij mochten gemeentes zelf hun eigen beleid bepalen. Dit heeft geleid tot een wildgroei aan maatregelen en voorwaardes die aan verhuurders werd gesteld. Van een eenduidig beleid is geen sprake. Ook van de individuele toetsing is geen sprake

De overheid verlangt van de verhuurder dat hij als een soort politieagent gaat optreden door zijn huurder(s) te controleren op gebruik van het gehuurde pand. Dit is niet vrij van risico en snel wordt de rechten van de huurder geschonden. En wat erg vreemd is dat, ook al doet de verhuurder alles wat binnen de raming van de wet mag om zijn huurder te controleren, de overheid net zo hard sancties oplegt. Zelfs als een verhuurder een hennepplantage ontdekt in zijn verhuurde pand en deze aangeeft bij de politie, sluit de gemeente het pand. Dus van een individuele toetsing is geen sprake.

Een van de argumenten is dat een pand waarin hennep is geteeld onttrokken moet worden aan het criminele milieu om zo de aanloop van criminele individuen te verstoren.

De praktijk is dat als de politie ene hennepplantage ruimte, dit binnen enkele uren al bekend is in het criminele milieu. Bij een pand van waaruit drugs gedeald wordt, is er een grote aanloop van afnemers. Bij hennepteelt heeft de teler er juist belang bi dat er geen aanloop is en kan er ook geen wiet gekocht worden bij de plantage. Dus het argument van het verstoren van de criminele aanloop is ook onjuist.

Een ander argument is dat de overheid daadkrachtig wil optreden. Panden worden soms pas na maanden na de ruiming gesloten. Dan is al maanden bekend dat de hennep weg is, er is geen aanloop van criminelen en na maanden komt er een plakkaat op de deur dat de overheid daadkrachtig is. Ook dit is een bijna lachwekkend, ware het niet dat de verhuurder van het pand dus maandenlang niet met het pand mag doen en zo soms meer dan een jaar huurinkomsten misloopt.

SBWH pleit voor een eerlijk Damoclesbeleid en tot de mogelijkheid dat particuliere verhuurders convenantpartner kunnen worden mits ze zich aan alle voorschriften houden van screening van de kandidaat huurders en toezicht op het verhuurd vastgoed.

Alex Vooren, Stichting Bestrijding Woonfraude & Hennepteelt

Er zijn veel schrijnende gevallen bekend, ook van particuliere verhuurders, die door huurachterstanden, wietkwekerijen, vernielingen en sluiting van hun [drugs]panden berooid achterblijven. Een taak voor politici om de wetgeving hieromtrent te veranderen? Of aanpassing lokaal beleid? Inzetten op preventie?

Margareth Weijers

Hoofdredacteur vl-nieuws.nl

Lees verder via