De mensen die stellen dat ‘wat je niet ziet, hoef je niet mee te nemen’ zijn gelukkig steeds zeldzamer. Toch kom ik ze in mijn praktijk nog regelmatig tegen; mensen die stellen dat de ondergrond in hun gemeente geen probleem of uitdaging oplevert. Het is een vorm van struisvogelpolitiek. Als pleitbezorger om ondergrond vroeg en integraal mee te nemen in planprocessen kun je dan snel uitgepraat zijn.
Door schade en schande wijs geworden, ga ik niet meer uitleggen waarom je dit wel moet doen. Zenden werkt niet. Veel beter kun je vragen stellen. Begin met: kun je één ruimtelijk project noemen waarin de ondergrond geen rol speelt? Meestal blijft het stil totdat een ‘nee’ volgt. Deze opening garandeert nog geen succes; wel de kans om door te vragen.
Hoe kan ik (lees: ondergrond) jou helpen? Welke ondergrondaspecten spelen een rol in je project? Beschik je over voldoende informatie en kennis?
Zodra de ondergronddeskundige aanbodgericht wordt, of de indruk wekt dat ondergrond het centrum van de wereld is, gaat het fout. Logisch, want de urgente opgaven voor de inrichting van de leefomgeving zitten in de bovengrond, zoals voldoen aan de woningbehoefte, oplossen van een verkeersproblematiek, verbetering van de biodiversiteit en ruimte voor duurzame energievoorzieningen.
Lees verder via romagazine.nl
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
‘We blijven steeds in dezelfde valkuilen vallen’
Toezicht in verbinding – Weinig zon en veel behang? Blog Paul van Dijk
