Expired: Wees helder: bestrijd je het incident of het gevolg – Terrorismegevolgbestrijding

Vandaag ben ik aanwezig op een bestuurlijke bijeenkomst in een Veiligheidsregio. Zelf mocht ik twee keer een workshop geven over crisiscommunicatie. Een blog daarover volgt later. In deze blog wil ik een gedachte met jullie delen. Deze middag ben ik bij een presentatie van het ministerie van Veiligheid en Justitie over terrorismegevolgbestrijding.

Een helder verhaal richting bestuurders over onder meer de rolverdeling tussen nationaal en lokaal niveau.

De handreiking terrorismegevolgbestrijding is opvragen in pdf-vorm door een e-mail te sturen naar info@nctv.minvenj.nl

Het woord terrorismegevolgbestrijding: waarom zoveel nadruk op “gevolgbestrijding”?

Immers we spreken ook niet over kernongevalgevolgbestrijding, dierziektegevolgbestrijding of infectieziektegevolgbestrijding?

De verklaring is eenvoudig; terrorismegevolgbestrijding geeft direct aan waar crisismanagement onder verantwoordelijkheid van de burgemeester zich op moet richten namelijk de gevolgen van (dreigend) terrorisme. Niet over het voorkomen en of bestrijden van terrorisme. Dat gebeurt op een ander niveau of in overleggen door tal van veiligheidspartners, die er alles aan doen om een terroristische aanslag te voorkomen. Dat noemen we terrorismebestrijding of contraterrorisme.

Het woord terrorismegevolgbestrijding is een wel overwogen keuze om direct met deze term aan te geven: waar richten we ons nu op: de gevolgen en niet op het incident.

Het helpt mijns inziens om vaker in crisisteamvergaderingen scherp te maken: waar hebben we het over met elkaar? Over de bestrijding van het incident of zitten vooral bij elkaar voor de (dreigende) gevolgen.

Er is een stroomstoring. Dan zit in een beleidsteam niet bij elkaar voor de bestrijding van het incident. Immers: dat doet de stroomleverancier. Er is een dierziekte. Ook dan zit je niet bij elkaar voor de bestrijding ervan. Et cetera. Al deze incidenten kunnen wel gevolgen betekenen voor de openbare orde en/of openbare veiligheid. En dat is nu een beleidsterrein waar de burgemeester voor verantwoordelijk is.

Het hulpmiddel voor het in kaart brengen van de rollen is de uitgave Bestuurlijke Netwerkkaarten. [IFV]

Per bestuurlijke netwerkkaart staat wie verantwoordelijk is voor de incidentbestrijding met daarbij de bevoegdheden en verantwoordelijkheden. In écht elke bestuurlijk netwerkkaart staat aangeven dat de verantwoordelijke organisatie voor de incidentbestrijding een relatie dient of moet hebben richting de burgemeester vanwege eventuele te verwachten effecten voor openbare orde en openbare veiligheid.

Ga maar na: bij elk incident kan er sprake zijn van een “bedreiging van levens en gezondheid van veel personen, van het milieu of (dreigende) grote materiële schade” of “bedreiging van verstoring vrij gebruik (semi)publieke ruimte, als gevolg van gedrag van mensen (openbare orde)”.

Wees daarom scherp: richten we ons op het incident of op de gevolgen?

Als het over de (mogelijke) gevolgen gaat, dan moeten we contact leggen met de verantwoordelijke partij(en) voor de incidentbestrijding. Immers: de maatregelen die zij al dan niet nemen zijn van invloed op de gevolgen waar wij ons op voorbereiden. Het is een open deur: was de aanslag voorkomen, dan hadden we ook geen slachtoffers, geen doden en geen onrust. Dit geldt dus ook voor andere incidenten.

Het bestrijden van het incident beïnvloedt ook het bestrijden van de gevolgen. Voorkomen is beter dan genezen!

Bron: http://www.royjohannink.nl/