De boze burger houdt de gemoederen bezig. Of het nou gaat om de plaatsing van asielzoekerscentra of bijvoorbeeld de gasboringen in Groningen, het onderliggende gevoel van burgers heeft een centrale plek verworven. Om zulke sentimenten in de maatschappij te vatten heeft zich in de afgelopen jaren een samenleving aan on-verschijnselen ontsloten. Termen als onvrede, onbehagen, onzekerheid, ongelijkheid of onrecht worden veelvuldig gebruikt. Onvrede, als koepelwoord voor alle on-verschijnselen, is daarmee niet alleen een beschrijving van de samenleving, maar ook een schepper van de werkelijkheid. Door in termen van “on-” te spreken wordt de maatschappelijke werkelijkheid ook steeds meer “on”: ontevreden, ongerust, onzeker, oneerlijk. Tegelijkertijd dringen concrete incidenten van protest zich op aan de overheid, die elke keer weer zoekt naar gepaste handelingen. Het werpt de vraag op: hoe kan de overheid omgaan met onvrede?
Lees verder via NSOB en Omgaan met onvrede Overheid in een samenleving van on-verschijnselen