Wet gegevensverwerking door samenwerkingsverbanden (Wgs) – deel 2: welke waarborgen regelt de Wgs?

Blogreeks Wgs – Mariëtta Buitenhuis en Sophie Hendriks, advocaten bij AKD

Bij zowel publieke als private organisaties bestaat er behoefte om gegevens uit te wisselen, bijvoorbeeld om fraude en ondermijning aan te pakken. Op basis van de privacyregelgeving (AVG) mag dat niet zomaar. De Wet gegevensverwerking door samenwerkingsverbanden (Wgs) gaat, in bepaalde gevallen, een mogelijkheid bieden voor gegevensverwerking door samenwerkingsverbanden die het doel hebben fraude, criminaliteit en/of ondermijning tegen te gaan.

In het vorige deel van de blogreeks gingen wij in op wat de Wgs regelt. In dit blog gaan wij verder in op de waarborgen die de Wgs geeft om te voorkomen dat er een onbeperkte gegevensuitwisseling plaatsvindt.

Zorgen over de Wgs
De gevolgen voor een individu, een ‘betrokkene’, waarvan op basis van de Wgs gegevens worden verwerkt, kunnen verstrekkend zijn. Dat is één van de redenen waarom het wetsvoorstel voor de Wgs tot een grote hoeveelheid reacties van bijvoorbeeld de Autoriteit Persoonsgegevens (AP), de Raad van State en het College voor de Rechten van de Mens heeft geleid. Critici vragen zich af of de Wgs binnen de randvoorwaarden van de AVG past. De AP adviseerde de Eerste Kamer zelfs om de Wgs niet aan te nemen. Om tegemoet te komen aan deze zorgen heeft de regering in de Wgs en het concept voor het Besluit gegevensverwerking door samenwerkingsverbanden (Bgs) een aantal belangrijke waarborgen opgenomen. Een deel van deze waarborgen volgt overigens al (impliciet) uit bestaande wetgeving zoals de AVG.

Waarborgen
De belangrijkste waarborgen uit de Wgs, die wij hierna zullen toelichten, zijn:

1. Zwaarwegende redenen voor gegevensdeling;
2. Rechtmatige verwerking;
3. Aanwijzen contactpunt;
4. Betrouwbaarheid geautoriseerde personen.

Lees verder via akd.eu