De ggz sluit onvoldoende aan bij de culturele en religieuze belevingswereld van cliënten met een migratieachtergrond. Dit leidt tot uitval, wantrouwen en gemiste kansen op herstel. Psycholoog in opleiding Guled Abdulle pleit voor een meer contextuele benadering van psychische zorg.
Meer dan een kwart van de Nederlandse bevolking heeft een migratieachtergrond (CBS,2024). Toch blijft de geestelijke gezondheidszorg grotendeels ingericht naar een westers, individualistisch model. Binnen dit model staat de autonomie van het individu centraal. Psychisch lijden wordt vaak benaderd via DSM-classificaties (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) en protocollen. Voor veel biculturele cliënten sluit deze benadering echter niet aan op hun werkelijkheid, waarin spiritualiteit, familie-eer of collectieve identiteit centraal kunnen staan.
Neem Abshir, een jonge man van Somalische afkomst die zich meldt met slaapproblemen, vermoeidheid en onrust. Zijn behandelaar herkent symptomen van depressie. Abshir vertelt over dromen van zijn overleden vader, over schuldgevoel en zijn behoefte aan spirituele zuivering. De behandelaar hoort het, maar doet er weinig mee. Na vier gesprekken haakt Abshir af.
Lees verder via socialevraagstukken.nl
Sociaal professionals zijn ideale ‘identiteit-leiders’
NVB uit zorgen over nieuwe ’te strenge’ EU-regels tegen witwassen
Beleving bepaalt draagvlak voor regels
