Hoe staat het ervoor met het sociaal domein in Vlaanderen en wat kunnen wij daarvan leren? Sociaal werk, laat je niet de kaas van het brood eten, hoorden Radboud Engbersen en Annemarieke van Egeraat tijdens hun rondtocht door België.
In Vlaanderen is brede consensus over de kern van het sociaal werk: een mensenrechtenberoep. Bij onze zuiderburen is er substantiële academische aandacht voor sociaal werk en is de traditie van samenlevingsopbouw minder verwaarloosd. Het anarchistische Vlaanderen lijkt strijdbaarder dan het beleidsbrave Nederland. Maar er zijn ook overeenkomsten. Zoals de opgedrongen zorglogica aan het sociaal werk (‘Jullie werk is preventie’) en gebrek aan realisme over de inbreng van burgers (‘zorgzame buurten’).
Sociaal werk is er ook een knelpuntenberoep. En, net als bij ons, lopen sociaal (schaduw)werkers én de charitas-industrie de gaten van een gebrekkig functionerende verzorgingsstaat dicht. Sociale grondrechten staan op het spel. Daarom politiseren sociaal werkers.
Lees verder via socialevraagstukken.nl