Resocialiseren op kosten van de bank – Verslavingsreclassering

De subsidiecultuur die de verslavingsreclassering domineert, maakt schoorvoetend plaats voor een nieuw, spannend fenomeen: de Social Impact Bond. Een private partij investeert in de oplossing van een maatschappelijk probleem. Alleen wanneer het afgesproken resultaat is bereikt, betaalt de overheid dat geld terug. Anders niet. Kan een bank de resocialisatie van ex-gedetineerden financieren? En wat is dan de rol van de overheid? Tot nu toe is resocialisatie opgeknipt in verschillende onderdelen: de gemeente organiseert de nazorg, de reclassering begeleidt en de zorg biedt haar deel. Ieder met een eigen financierings– en bekostigingssysteem, waarop ze worden aangestuurd. In de subsidiecultuur binnen de reclassering, is er steeds meer oog voor de uitkomsten en de resultaten van reclasseringstrajecten, vindt Karin Klaassen, beleidsmedewerker bij de stichting Verslavingsreclassering GGZ. “Ieder voert netjes zijn taak uit, maar uiteindelijk recidiveren toch veel cliënten. Gelukkig is er binnen de sector een beweging gaande waarin de impact van resocialisatie steeds meer vooraan komt te staan.”

Lees verder via HetCCV – Resocialiseren op kosten van de bank