Met enige regelmaat doen zich in ons land op pleinen, in woonwijken of bij evenementen grootschalige openbare-ordeverstoringen voor. Groepen jongeren, hooligans of actievoerders zoeken de confrontatie met andere groepen of ageren tegen de politie. Niet alleen de rellen tussen rivaliserende voetbalsupporters, maar ook de onlusten die veelal naar aanleiding van een schokkende gebeurtenis in woonwijken ontstaan, zijn daarvan sprekende voorbeelden. De relschoppers maken zich schuldig aan openlijke geweldpleging, mishandeling en vernieling; de schade als gevolg van rellen is soms aanzienlijk. De gebeurtenissen in de Utrechtse wijk Ondiep in 2007 naar aanleiding van een schiet – incident illustreren de impact die een ernstige openbare-ordeverstoring kan hebben op het veiligheidsgevoel van burgers en de inspanningen die zo’n verstoring vraagt van de ordehandhavers. Een belangrijke vraag die naar aanleiding van diverse praktijkvoorbeelden is gerezen, is of er altijd sprake is van een duidelijke aanleiding voor een rel waarbij een ‘toevallige’ groep betrokken is of dat er sprake is van personen die stelselmatig en bewust een podium zoeken om te rellen of dat podium zelfs zelf creëren. In dat laatste geval kunnen we spreken van notoire ordeverstoorders: personen die rellen om te rellen. Deze zienswijze vraagt om een andere manier van denken en handelen in termen van ordehandhaving.
Lees verder via