Publiek-private samenwerking must bij bestrijding high impact crimes

Jet Hoogendijk verklaart haar affiniteit met high impact crime vanuit haar ervaringen met slachtoffers. “In mijn vorige functies heb ik veel slachtoffergesprekken gevoerd. De gevolgen van een overval bijvoorbeeld zijn voor degenen die het overkomt vaak verschrikkelijk. Dat motiveert mij enorm om daar wat tegen te doen. Als je ziet wat dit soort misdrijven teweegbrengt, dan loop je graag wat harder als je ermee geconfronteerd wordt.” Haar betrokkenheid bij de aanpak van HIC-delicten stoelt ook op de overtuiging dat die slechts terug te dringen zijn door samenwerking met andere partners. “We redden het als politie en OM niet alleen. We hebben de steun en inbreng nodig van het MKB en brancheorganisaties als banken en geld- en waardetransporteurs maar ook de deelname van bijvoorbeeld reclassering en is onontbeerlijk. Ik geloof in publiek-private samenwerking, zoals die ook gestalte krijgt in de activiteiten van het CCV. Een brede integrale aanpak op meerdere fronten, waaraan ook het lokale bestuur zich committeert, dat is het meest effectief.” Ze ziet ernaar uit om aan de slag te gaan. “Het is een spannende fase. Momenteel vieren we de successen van HIC-beleid: dalende cijfers in de criminaliteitsstatistieken. We registreren bijvoorbeeld aanzienlijk minder ram- en plofkraken. Een gevolg van de maatregelen die banken hebben getroffen om geldautomaten beter te beveiligen, meer te doen met cameratoezicht en een gevolg van de intensieve samenwerking. Maar ook de hogere strafeisen van het OM in overvalzaken – waarin de rechtbanken ons gevolgd hebben – hebben hun uitwerking niet gemist. Het gaat er nu om de resultaten op het huidige niveau vast te houden. Als we dit als politie en OM loslaten, zullen we ons later extra moeten inspannen om het verloren terrein te heroveren. Maar er zijn uiteraard ook andere prioriteiten die veel capaciteit vergen, die een aanslag doen op onze middelen en menskracht. Denk aan jihadisme en cybercrime.” Als het aan haar ligt, gaat het OM vooral investeren in de persoonsgebonden aanpak, met name in het traject na de invrijheidstelling. “Wanneer iemand vrijkomt onder voorwaarden – met een enkelband, of een andere vorm van toezicht of met een locatieverbod – dan loont het om daar nog meer aandacht en energie in te investeren. Ik ben ervan overtuigd dat zich dat uitbetaalt in de vorm van minder recidive. En dus minder slachtoffers. Daar is het uiteindelijk om te doen.”

Auteur: H.E. (Jet) Hoogendijk

Bron: Aanval op HIC