Ouder wordende samenleving heeft arrangeurs nodig

Samen wonen en samen leven in een ouder wordende samenleving, hoe werkt dat? De kennisinstituten Movisie en Vilans kregen het verzoek van de Tweede Kamer om deze vraag te verkennen. Marcel Ham en Krijn van Beek constateren dat er arrangeurs nodig zijn om generaties te verbinden.

Hoe we samenleven, heeft invloed op allerlei gebieden. Als mensen leefruimte delen, verlicht dat de druk op de woningmarkt. Als mensen meer dingen samendoen, verbetert dat de kwaliteit van leven en vermindert dit uiteindelijk de druk op voorzieningen van welzijn en zorg. Dat was het vertrekpunt voor de paper die we schreven op verzoek van de vaste Kamercommissie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS).

We moeten een eind maken aan de talloze prikkels tégen samenwonen, tégen woningdelen

Leefruimte delen kan heel direct door woonruimte te delen. Er zijn tal van initiatieven waarin ouderen proberen dat laatste te doen. Variërend van mantelzorgwoning tot woongroep, van hofje tot groepswoning. Maar de aantallen zijn zeer klein in verhouding tot de behoefte en zeker in verhouding tot de gehele populatie. Maar samenleven kan ook door netwerken in buurten te bouwen, dus zonder dat er direct stenen bij komen kijken.

Barrières slechten
Om echt meters te maken, zullen we twee barrières moeten zien te slechten. We moeten een eind maken aan de talloze prikkels tégen samenwonen, tégen woningdelen. En ten tweede: als mensen niet samen wonen, dan kunnen ze nog steeds wel samen dingen doen. Dat gaat niet altijd vanzelf. We hebben daarom ‘arrangeurs’ nodig die erbij kunnen helpen dat iedereen zich op een of andere manier deel weet van enige gemeenschap.

Lees verder via socialevraagstukken.nl