Volgens Jan den Boer is het crisisgevoel van een vol en bezuinigend land onterecht. Nederland is een lege en rijke stad met veel ruimte voor prachtige nieuwe woongebieden. Als we de rationalistische, dogmatische tegenstelling tussen modern en historiserend loslaten, en ruimte bieden aan een creatieve mix van verschillende kwaliteiten, kan Nederlands een fantastische, leefbare, aantrekkelijke, lege en rijke stad worden, met ruimte voor iedereen en betaalbare woningen.
Het beleid van de regering en veel discussies in onze samenleving worden gedomineerd door een onderliggend beeld: Nederland is vol. Een beeld dat bij iedereen veel emoties oproept en vervolgens uitnodigt tot het uitroepen van een asielcrisis, een wooncrisis, een verkeersinfarct en nog veel meer ellende. Het gevolg is ook een enorme daling van het vertrouwen in de overheid. Maar er is een ander perspectief mogelijk: Nederland als lege stad. Om dat perspectief te wijzigen, moeten een aantal fundamentele principes in onze samenleving op de schop, die sterk met elkaar samenhangen. En dat kan dan meteen een oplossing zijn voor de schaarste aan woningen en de hoge prijzen.
‘Groene woestijn’
1. Het dogma van het Groene Hart en andere grootschalige landbouw en veeteeltgebieden
Eind van de zomer fietste ik door het Groene Hart om een kleine gemeente te adviseren. Deze kleine gemeenten kunnen nog maar een heel beperkt aantal woningen bouwen. Ik zie tijdens mijn fietstocht vooral eindeloze grasvlaktes, voor veeteelt die voornamelijk is gericht op export en bijdraagt aan productie van stikstof en dergelijke. Het is geen natuur, in de woorden van de Deense landschapsarchitect Jan Gehl zijn het eigenlijk “groene woestijnen”. Maar in ons ruimtelijk ordeningsbeleid is het dogma dat we dit soort groene vlaktes moeten behouden. Wat later fiets ik door de stad Utrecht en zie ik nieuwe hoge appartementengebouwen op een paar meter afstand van een hoge parkeergarage; mensen opgehokt in een steenmassa.
Lees verder via romagazine.nl