Met de paplepel? Racisme voorkomen bij kinderen

Heeft u voor de kerstdagen ook Wit is ook een kleur gezien? In deze documentaire van Sunny Bergman wordt de ‘witte’ kijker geconfronteerd met het eigen privilege en onderhuidse racisme. Vooral de ‘poppentest’ riep reacties veel op. In dit bekende wetenschappelijke experiment wordt gekeken hoe kleine kinderen reageren op poppen met verschillende huidskleuren. Te zien is onder meer dat wanneer de kinderen moeten kiezen of de witte of zwarte pop ‘stout’ is, ze kiezen voor de zwarte pop. Als de kinderen moeten kiezen welke pop de leider is, kiezen ze juist voor de witte pop.

Dit is zeker niet het enige experiment dat aantoont dat kinderen al racistisch gedrag vertonen. Als ‘witte’ moeder van twee kleine kinderen besef ik dat ik ‘hier wat mee moet’. Maar wat dan?

Als moeder wil ik er liever niet aan denken: kleuters die racistisch gedrag kunnen vertonen. Maar ook kleuters delen fanatiek kinderen in jongens en meisjes in en schrijven daar allerlei eigenschappen aan toe (‘Nee, dat is niet voor meisjes! Dat is voor jongens!’) Bijna gelijktijdig met de docu van Sunny Bergman werd er nog een andere interessante documentaire uitgebracht die pijnlijk de vinger op de zere plek legt. Ida Does interviewt in Hear Her ’zwarte’ of ‘bruine’ vrouwelijke professionals uit de mediawereld die vertellen over de eerste keer dat ze met hun kleur of afkomst geconfronteerd werden. De vrouwen vertellen over hoe ze al als jong kind niet mee mochten spelen met witte kinderen of uitgelachen werden. Bij Anousha Nzume gebeurde dit al toen zij pas 3 (!) jaar oud was.

Lees verder via Sociale Vraagstukken – Met de paplepel? Racisme voorkomen bij kinderen