Ook dit jaar publiceerde de Nationaal Rapporteur tegen mensenhandel en seksueel geweld tegen kinderen al vier rapporten, de laatste van 20 oktober jl. het jaar ervoor zelfs vijf. De politieke aandacht ervoor blijft echter achter in de programma’s van politieke partijen bij thema’s als bestaanszekerheid, een beter openbaar bestuur en de woningcrisis en de vergadering van de vaste Kamercommissie over dit thema zijn komen te vervallen vanwege het verkiezingsreces. Waarschijnlijk onterecht want mensenhandel en seksueel geweld tegen kinderen zijn wijd vertakt in het criminele circuit en vaak verbonden met drugs en wapens. Vaak worden deze zaken echter niet aan elkaar gelinkt. Maar het gaat niet alleen om criminaliteit, maar ook om de lange termijngevolgen voor slachtoffers. Een heel jong meisje zei ooit in een interview tegen mij: ‘het is vies en doet zeer, maar na drie joints maakt het niet meer uit wie er over mij heen gaat’.
2022
Wanneer we naar cijfers kijken geeft scheidend Rapporteur Herman Bolhaar in 2022 een onthutsend beeld (1). : ‘50% van de meiden en 20% van de jongens maakt voor hun achttiende verjaardag een vorm van strafbaar seksueel geweld mee’. Circa een derde vertelt niets (self silencing ) (2). en ongeveer de helft doet aangifte. Het gaat dan om circa 16.500 incidenten die bij de politie worden gemeld. Als het gaat om beeldmateriaal ziet de politie een toename met een factor 5 in ongeveer 5 jaar. Seksuele uitbuiting is vaak gekoppeld aan andere vormen van mensenhandel zoals arbeidsuitbuiting, met ongeveer 5000 meldingen per jaar, iets wat waarschijnlijk het topje van de ijsberg is. Circa de helft van de slachtoffers wordt opnieuw slachtoffer, iet wat aangeeft dat het om kwetsbare jongeren en jongvolwassenen gaat. Het misbruik is vertakt, hardnekkig en ongrijpbaar en laat volgens Bolhaar diepe sporen achter. Gemeenten en professionals zouden hier meer aandacht aan kunnen besteden maar ook daderschap moeten voorkomen.
Lees verder via sociaalweb.nl