De afbouw van de gesloten jeugdzorg stokt.
Hoewel het kabinet mikt op nul gesloten plaatsingen in 2030, neemt sinds vorig jaar het aantal plaatsen in gesloten jeugdzorginstellingen nauwelijks af. ‘Perverse prikkels’ in de financiering bemoeilijken de zaak, maar er is bovenal een cultuuromslag nodig.
ZIKOS
Wie nog geloofde in de wenselijkheid van de gesloten jeugdzorg, werd in maart hevig wakker geschud. Ervaringsdeskundige Jason Bhugwandass kwam toen met een spraakmakend onderzoek over speciale crisisafdelingen binnen de gesloten jeugdzorg. Het rapport onthulde ‘schrijnende misstanden’ en ‘ernstige tekortkomingen’ op de zogeheten ZIKOS-afdelingen (Zeer Intensieve Kortdurende Observatie en Stabilisatie). Deze afdelingen waren bedoeld voor jongeren met een combinatie van zware psychische problemen en complexe gedragsproblematiek. Zij ervoeren vaak een extreem isolement, zo bleek uit Bhugwandass’ rapport. Gemiddeld brachten de kinderen meer dan twintig uur per dag alleen door op de afdeling. Er was volgens het onderzoek sprake van ‘een extreem repressief klimaat’ met meldingen van ‘psychisch, fysiek en seksueel geweld’. Jongeren zouden worden ‘gekleineerd, vernederd, uitgescholden of gemanipuleerd door groepsleiders’.
Lees verder via binnenlandsbestuur.nl