Vertrouwen is een belangrijke voorwaarde voor het effectief functioneren van overheidsinstanties, waaronder toezichthouders. Transparantie lijkt een noodzakelijke voorwaarde te zijn geworden voor goed toezicht. En de veronderstelling lijkt vaak te zijn dat het vertrouwen in de toezichthouder hierbij gebaat is. Dat duidt er op dat het bijna zeven eeuwen oude Engelse gezegde achterhaald is. Maar is dat ook daadwerkelijk het geval en is het schijnbaar ongeclausuleerde geloof van toezichthouders in de voordelen van transparantie gerechtvaardigd?
Inmiddels is er nog maar weinig politiek enthousiasme om toezichthouders naleving te laten bevorderen door voorlichting, ondersteuning en vertrouwensbenaderingen. Ze mogen alleen nog handhaven en hard ingrijpen bij overtredingen. Dit is jammer, want onderzoek laat zien dat naleving beter bevorderd wordt door een goede variatie in interventies. Het doet mij daarom goed dat de IGZ vertrouwen een centrale plaats in haar toezichtbeleid geeft.
Lees verder via
- Toezichttafel – Kabinet onderzoekt transparantie van toezichthouders
- OECD – Transparantie, verantwoording en coördinatie in toezicht
- Toezine – Columnist Frédérique Six Gezond Vertrouwen
- AFM – Oratie Femke de Vries: Leidt transparantie tot meer vertrouwen in de toezichthouder?
- HetCCV – “TOEZICHTHOUDERS KUNNEN ZICH NIET MEER VERSCHUILEN”
Bezoek de HCB Seminarreeks Toezicht in Transitie 2017 Toezicht met gezag – Gezag met toezicht