De digitale dienstverlening groeit. Of het nu gaat om het aanvragen van een paspoort, om internetbankieren, om het declareren van zorgkosten of om het online bestellen van een toegangskaartje, voor communicatie met bedrijven en overheden is toegang tot de digitale snelweg wenselijk en in sommige gevallen zelfs verplicht. Voor velen is deze digitalisering een verrijking en ontstaan er nieuwe kansen. Maar er zijn ook kanttekeningen te plaatsen bij deze snelle ontwikkeling. Beschikt iedereen wel over een geldig ‘rijbewijs’ voor deze digitale snelweg of dreigt hier een nieuwe tweedeling? Wij moeten alert blijven of alle burgers de ontwikkeling van de digitale dienstverlening wel kunnen bijbenen. En hierbij is extra aandacht voor de 1,3 miljoen volwassenen in Nederland die laaggeletterd zijn absoluut noodzakelijk. Buitenlandse voorbeelden rond ‘e-inclusion’ en ‘assisted digital’ uit Engeland en Denemarken kunnen ons inspireren. Deze ideeën kunnen wij op eenvoudige wijze verbinden met het stimuleren van taalscholing en leesbevordering. Door nu de juiste keuzes te maken, kunnen onze partners en wij een dreigende digitale kloof overbruggen. Bedrijven en overheden mogen niet klakkeloos vertrouwen op de vaardigheden van mensen die gebruikmaken van de diensten. Bij mensen die niet digitaal vaardig zijn, draait het om onkunde en niet om onwil.
Lees verder via