Uit de nieuwste cijfers blijkt dat wijkteams nog te weinig op zoek kunnen naar kinderen die het meest knel zitten. Gemeenten moeten zich meer richten op gezinnen met een migratieachtergrond. Die blijven kwetsbaar, concludeert het Kennisplatform Integratie & Samenleving vandaag in een rapport. Turkse meiden slikken meer antidepressiva en doen meer suïcidepogingen, maar ze maken minder gebruik van de geestelijke gezondheidszorg. Jongeren van Turkse herkomst krijgen überhaupt weinig hulp van wijk- of buurtteams. Antilliaanse jongeren zitten op veel vlakken knel. Ze komen relatief vaak uit een eenoudergezin, groeien vaker op in armoede en hebben meer emotionele- en gedragsproblemen. Antilliaanse gezinnen maken meer gebruik van jeugdhulp, stappen vaker met hun kind naar de huisarts. Maar hun jongeren zijn oververtegenwoordigd bij jeugdbescherming en jeugdreclassering.
Lees verder via Trouw
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
‘We blijven steeds in dezelfde valkuilen vallen’
Toezicht in verbinding – Weinig zon en veel behang? Blog Paul van Dijk
