Indianenverhalen over leefbaarheid: Paniek om niets! – Corporaties

Na alle indianenverhalen over de taak van corporaties bij leefbaarheid is de conclusie dat er weinig tot niets is veranderd. Leefbaarheid is en blijft een kerntaak van corporaties. Wel moeten ze hun werkzaamheden afstemmen met gemeente en bewonersorganisaties. Maar het zou zorgelijk zijn als dat wel nieuw is…
Het budget voor leefbaarheid is maximaal 125 euro per jaar per woning. De salarissen van de medewerkers zijn niet in dit bedrag inbegrepen. Het is ook nadrukkelijk niet de bedoeling om taken uit te voeren die op het werkterrein liggen van de gemeente of de politie. Dan is “125 euro maal het aantal woningen” een zeer ruim budget, zeker als we bedenken dat het krachtigste middel waarover corporaties beschikken, niet ten koste gaat van dit budget.

Een goed gesprek!
Dit krachtige middel is niets anders dan het voeren van een goed gesprek van mens tot mens. Het is verbluffend wat je hiermee kunt bereiken:

– Aanspreken op regels
Er zijn veel regels op gebied van het wonen. Bijvoorbeeld over goederen, fietsen en vuilniszakken op de galerij, het onderhouden van de tuin, het balkon en de woning, over schotelantennes. Vaak worden deze regels niet door alle huurders nageleefd. De ervaring leert gelukkig, dat als het vriendelijk, maar duidelijk wordt gevraagd, mensen in ruim 90% van de gevallen bereid zijn om zich alsnog aan de regels te houden.

– Instemming met plannen
Voor een aantal zaken is instemming van 70% van de huurders nodig. Bijvoorbeeld bij een wijziging aan het gehuurde, zoals een andere kleur of het aanbrengen van dubbele beglazing, cv, of mechanische ventilatie. Of bij een wijziging van het servicekostenpakket, bijvoorbeeld het invoeren van schoonmaak. De ervaring leert dat bij een schriftelijke enquête deze 70% instemming zelden of nooit wordt gehaald. Maar als het persoonlijk wordt gevraagd, bereik je in verreweg de meeste gevallen wel deze instemming. Vaak krijg je er dan nog goede adviezen van de huurder bij cadeau waardoor het draagvlak en de kans op succes vergroot.

– Activeren
We leven in de participatiesamenleving. Corporaties verwachten dat huurders meer zelf gaan doen. Zoals zelf de buren aanspreken bij ergernissen, maar ook activiteiten om de leefbaarheid te verbeteren, zoals het portiek opknappen, toezicht houden, activiteiten organiseren om elkaar beter te leren kennen, etc. Maar worden mensen in de huidige tijd wel vanzelf actief? Ook hier helpt weer dat goede gesprek met een professional die de weg weet en de mensen die willen bijdragen ook een handje op weg kan helpen.

Lees verder via Kjenning – Indianenverhalen over leefbaarheid: Paniek om niets!