Horen, zien en zwijgen Opsporing in dorpen en stadsbuurten met een gesloten leefgemeenschap

De geslotenheid van sommige hechte wijken en buurten bemoeilijkt het werk van de politie. Bij opsporing in deze gemeenschappen komt het vooral aan op houding, kennis en timing van politiemensen, die situaties goed moeten kunnen aanvoelen. De informatiepositie van de politie is vaak beperkt: men valt op in de gemeenschap en daardoor loopt een opsporingsonderzoek snel ‘stuk’. Het is behoorlijk ingewikkeld om in een omgeving waar iedereen elkaar kent, verraad wordt bestraft en buitenstaanders direct opvallen, een netwerk van informanten op te bouwen. Dit blijkt uit onderzoek van Bureau Bervoets in samenwerking met Monique Bruinsma in opdracht van het programma Politie en Wetenschap. Opsporing in deze buurten vereist een bijzondere samenwerking tussen wijkagenten en rechercheurs. Een goede wijkagent stelt zich dienstbaar op naar de gemeenschap, maar met een rechte rug, doordat hij enerzijds personen in de gemeenschap wil helpen en anderzijds ook steeds duidelijk maakt dat hij, waar nodig, samen met zijn (recherche)collega’s optreedt tegen misdaad. Op basis van de onderzoeksbevindingen komen de onderzoekers tot een pleidooi voor meer inzet op gebiedsgericht recherchewerk.

Lees verder via 

• Bureau Bervoets
• NRC – In Sint Willebrord zit de wijkagent klem tussen twee werelden [abonnement]

Wilt u meer leren over het vormgeven van lokaal veiligheidsbeleid? Vanuit uw rol als burgemeester, adviseur, stadsmarshall of manager veiligheid? Kom dan vanaf 31 januari naar de HCB  Collegereeks ‘Veiligheid, recht en bestuur’. Met prof.dr. Ira Helsloot, prof. dr. Hans Boutellier, Dr. Marc Schuilenburg, Dr. Elke Devroe en Dr. Ronald van Steden.