“In de samenleving bedraagt de groep mensen met multiproblematiek ongeveer 5 procent. Dat is al tientallen jaren min of meer een constante. Kijk je echter naar hun aandeel in de strafrechtketen, dan is dat hier een veelvoud van. Tweederde van de personen met wie wij in de strafrechtketen dagelijks te maken hebben, heeft te maken met een stapeling van problemen: werkloosheid, schulden, een licht verstandelijke beperking, psychiatrische problemen, verslaving aan alcohol of drugs – noem maar op. Pak je die problemen niet goed aan, in samenhang, dan blijft de kans groot dat deze mensen na hun straf opnieuw de fout ingaan.
Bij zo’n aanpak zijn ontzettend veel partners betrokken: niet alleen onze eigen uitvoeringsdiensten in de strafrechtketen, maar ook onze partners in het sociale domein en uit de zorg. En die partners moeten niet, los van elkaar, volgtijdelijk met zo’n persoon of gezin aan de slag gaan, zoals je dat tot voor kort nog vaak zag. Hoe ongelooflijk hard iedereen ook zijn best deed: dat werkt niet. Van begin af aan moeten de partners in goede samenwerking en afstemming zien te komen tot een integrale aanpak. Goede en tijdige informatie-uitwisseling is daarbij cruciaal, om een compleet beeld van de persoon en de situatie te krijgen.
Lees verder via magazines.rijksoverheid.nl
Toezichthouder: ‘Verduurzamen zorgt voor vertraging bij versterking’
Hedendaagse jeugdcriminaliteit: nieuwe vragen en enkele antwoorden na een historische daling
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
