Denk als een wijkagent, minister

Geconfronteerd met een inefficiënt politieapparaat staan leidinggevenden bloot aan de verleiding met enkele richtlijnen knelpunten weg te nemen, schrijft Guus Meershoek in de Politiecolumn. Zij kunnen beter lering trekken uit de ervaring van een wijkagent. Mijn vak is het kijken naar en lezen en schrijven over een ander vak dat vooral bestaat uit handelen. Dat maakt je bescheiden. Je ziet hoe een wijkagent mensen in een verloederende buurt aanspreekt en aanspoort misstanden te melden. Hij of zij haalt zich ellende op de hals, een vloed van problemen maar gaat stug door. Niet met rapporteren of verbaliseren maar met het herstel van een sociale norm. ‘Rust, reinheid en regelmaat; niet schreeuwen, geen geweld en een schone buurt,’ zo legde een van hen mij onlangs uit. Pas als die norm weer voor bewoners herkenbaar is, is het tijd om stap voor stap ‘het regelsysteem’ in hun wereld te laten terugkeren, kan er worden geverbaliseerd en opgespoord. Ik kan inmiddels genoeg buurten aanwijzen die er zo uiteindelijk bovenop zijn gekomen. De mensen – niet alleen wijkagenten – die daar een begin mee hebben gemaakt, bewonder ik.

Lees verder via het NRC