Het was misschien een kort bericht [1] op dat mogelijk aan uw aandacht is ontsnapt afgelopen voorjaar, maar desalniettemin bijzonder veelzeggend. Namelijk het bericht dat ervaringskennis en ervaringsdeskundigheid in de jeugdzorg beter ingezet zou moeten worden, omdat dit op verschillende vlakken veel oplevert. Met andere woorden, hoewel het belang van ervaringskennis in zorg en welzijn herkend wordt, wordt het niet altijd erkend. Laat dit nu precies de strekking zijn van de oratie die de nieuwe bijzonder hoogleraar Disability Studies Alice Schippers op donderdag 7 oktober jl. uitsprak met de titel: Kennis ervaren, herkennen én erkennen.
Disability Studies is een relatief nieuw en emancipatoir vakgebied, dat door onderzoek, onderwijs en kennisdeling bijdraagt aan een samenleving waarvan mensen met beperkingen of mensen die op andere wijze een marginale rol toebedeeld krijgen vanzelfsprekend deel uitmaken. Schippers volgt Prof. dr. Geert Van Hove op, die de eerste bijzonder hoogleraar Disability Studies was in Nederland, toentertijd nog gezeteld aan Amsterdam UMC, maar inmiddels is de leerstoel verbonden aan de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht.
In haar oratie stelt Schippers dat gemarginaliseerde groepen niet alleen sociaal onrecht ervaren in termen van positie, privileges en of rechten maar dat er ook zo iets is als epistemologisch onrecht, een term die ze ontleent aan het werk van Miranda Fricker. (1) Goed beschouwd betekent dit dat uitingen van een persoon niet worden herkend als betekenisvolle kennis.
Lees verder via sociaalweb.nl
Hedendaagse jeugdcriminaliteit: nieuwe vragen en enkele antwoorden na een historische daling
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
Advocaat-generaal: geen herziening Arnhemse villamoord
