De agent de schuld van discrimineren geven is hypocriet

Politiemensen zijn doelwit in het discriminatiedebat. En daar zijn ze af en toe wat emotioneel over, schrijft Bob Hoogenboom in de Politiecolumn. Terwijl etnisch profileren een structurele oorzaak heeft. ‘De politie is een emotionele organisatie met een paar rationele principes’. Zo omschreef Jan Struijs, de voorzitter van de Nederlandse Politiebond, de organisatie die hem vormde. Rationele principes zijn  wet- en regelgeving, een paar (formele en informele) sturingsmiddelen: de briefing aan het begin van een dienst en bijvoorbeeld het gezag van een de burgemeester en de Officier van Justitie.Daaronder is de politie een emotionele organisatie. Voormalig korpschef Gerard Bouman schrijft een column over ‘een gif’ (discriminatie) dat in de organisatie sluipt. Vervolgens is het (intranet)huis te klein. Veel dienders reageren emotioneel: “Begrijp je wel wat er gebeurt op straat!”. Zij voelen zich niet begrepen, laat staan gesteund door hun baas.

De ‘patseraanpak’ conditioneert de politie

Een ander voorbeeld. Bouman nodigt de vijf politieagenten die onderdeel zijn van een disciplinair en strafrechtelijk onderzoek naar de dood van Mitch Henriquez uit. Hij doet beloften die haaks staan op de rechtstaat. Dit is politiek-bestuurlijk niet te begrijpen. Maar wel in het licht van de uitspraak van Struijs. Bouman is een emotionele politieman die hier primair reageert en zijn mensen deze keer wel steunt.Emoties spelen een rol in het debat over etnisch profileren. Het rapport van Amnesty International en uitspraken van de Nationale Ombudsman daarover worden aanvankelijk ronduit tegengesproken door de (politie)top.Als het debat over etnisch profileren verhardt, neemt de weerstand, ja zelfs weerzin, op de werkvloer toe. In documentaires, televisieprogramma’s, twitterberichten en radio-uitzendingen ontstaat een zwart-wit beeld. De politie tussen hamer en aambeeld. Maar is het zo zwart-wit?In 2005 start de politie in Amsterdam-Amstelland met de ‘patseraanpak’. De rapper Typhoon wordt gecontroleerd en er ontstaat maatschappelijke ophef. Ook voetballer Kenneth Vermeer kan niet rijden in zo’n dure auto en ook hij wordt gecontroleerd. Deze ‘patseraanpak’ conditioneert de politie. Nu is het tijdsbeeld veranderd en zit de uitvoering in de hoek waar de klappen vallen. Als door de politie excuses worden gemaakt aan Typhoon, reageren dienders verongelijkt op het intranet. Plaatsvervangend korpschef Ruud Bik zegt in een Brandpunt uitzending dat etnisch profileren niet goed is. De werkvloer reageert met ‘hoezo?’. De werkvloer van de politie voelt zich niet begrepen. Als de ‘hogere legerleiding’ wil dat wij preventief fouilleren en patsers aanpakken dan doen wij dat, maar we krijgen stank voor dank.

Lees verder via NRC – De agent de schuld van discrimineren geven is hypocriet