Hans Werdmölder volgt de problematiek van jonge criminele Marokkanen al meer dan dertig jaar. Hoe loopt het af met Marokkaanse probleemjongeren die opgroeien voor galg en rad? Wat is de invloed van het riskante gebruik van soft en harddrugs op hun criminele carrières. Heeft de justitiële hulpverlening enige invloed gehad op hun verdere leven?
Erkenning
In de jaren tachtig van de vorige eeuw wist Hans Werdmölder stukje bij beetje het vertrouwen weten te winnen van een groep criminele jongemannen in de Amsterdamse wijk De Pijp. Na dertig jaar zocht hij hen weer op. Integratie gaat niet vanzelf, is zijn conclusie. De hoge criminaliteit, de overlast op straat en het gewelddadig fundamentalisme komen allemaal uit dezelfde bron. Dat is de diepgewortelde behoefte aan ‘erkenning’ die aan de basis ligt van veel groepsgedrag. Men is pas iets of iemand, als erkenning door anderen volgt.
lees verder via