We schrijven 1986. Het jongetje Joshua wordt direct na zijn geboorte door zijn moeder Anneke afgestaan ter adoptie. Hij wordt opgenomen in een adoptiegezin en hij krijgt die familienaam. Het is een gesloten adoptie; Anneke weet niet waar haar zoon nu is. Wel schrijft Anneke brieven aan hem. Pas veel later zal hij ze kunnen lezen en wie weet begrijpen.
De brieven verhalen over haar leven. Soms over slechte ervaringen, dan weer vergoelijkend dat ze wel een goede jeugd heeft gehad. Verontschuldigend dat ze Joshua wel had willen houden, voor hem wilde zorgen, maar dat dat niet mocht. De adoptieouders schrijven Anneke ook brieven. Over hoe het gaat met hun zoon, die toch ook de hare is. Op een dag komen die brieven echter onbesteld terug. Anneke schrijft ook niet meer. Aangenomen wordt dat ze weer is gaan zwerven.
Lees verder via politie.nl