Jongerenwerker, wat een vak. De ene keer wordt je geacht een overlastgevende groep hangjongeren tot ander gedrag te bewegen, dan weer mag je een tiener uitleggen dat hij toch echt beter z’n school kan afmaken in plaats van zich zonder startkwalificatie te melden op de arbeidsmarkt. Of op vrijdagmiddag, als echt geen enkele instantie meer bereikbaar is, doet zich een crisissituatie voor en moet een meisje, op de vlucht voor haar eerwraakzuchtige familie, een crisisbed zien te krijgen in de een of andere opvang. Regel het maar. Of de politie is bovengemiddeld geïnteresseerd in de informatie die jij hebt van een bepaalde groep jongeren want er is een snackbar overvallen en er zijn bepaalde vermoedens. Je wordt door het Centrum voor Jeugd en Gezin gevraagd om een thema-avond te organiseren voor ouders over social media gebruik bij jongeren of je wacht tevergeefs op een tienermoeder waarmee je afgesproken hebt om haar hele papierhandel eens goed uit te zoeken om erachter te komen hoe hoog het totaalbedrag is van al haar schulden bij telefoonproviders, huurbaas en postorderbedrijf. Jammer dat ze niet komt opdagen, want je wilde ook nog even haar softdrugsgebruik met haar bespreken. Je adviseert en coacht een groep jongeren die een breakdance-event aan het opzetten is en je bezoekt een wijkfeest omdat je aandacht wil vragen voor het tekort aan vrijwilligers bij de wekelijkse tieneractiviteiten in het buurthuis. Morgenvroeg mag je aan de jeugdambtenaar gaan uitleggen waarom er zo weinig buurtbewoners ingingen op je uitnodiging om in het jongerencentrum de komst van een JOP te bespreken.
Lees verder via Johan Cortooms – Als de jongerenwerker het niet doet….