Radicalisering, signaal van een verbroken verbinding

Radicalisering heeft de laatste tijd, noodgedwongen, veel de aandacht. De samenleving wordt keer op keer opgeschrikt door verschrikkelijke dingen die geradicaliseerde personen doen. Hoe kan het dat iemand zo afdwaalt, wat is er aan de hand? Duidelijk is dat radicale bewegingen op sommige mensen een enorme aantrekkingskracht hebben en dat blijkt niet toevallig. Een radicaal is iemand die verregaande ideeën/meningen heeft die hij/zij compromisloos in zijn/haar leven wil doorvoeren. Niemand wordt als radicaal geboren. Het radicaliseringsproces gaat stap voor stap. Een radicaal heeft een geheel eigen wereldbeeld en voelt dat hij/zij een nieuwe identiteit krijgt door het omarmen van dat wereldbeeld. Dit leidt tot een ander, krachtiger en positiever beeld van zichzelf. Als je je verdiept in degene die geradicaliseerd is, dan zie jij bijna altijd dat er sprake is van groot wantrouwen ten opzichte van de heersende systemen. De geradicaliseerde personen  zijn zwaar teleurgesteld en voelen zich gemarginaliseerd, uitgesloten. Ze voelen zich tekortgedaan en niet begrepen. De verbinding met de maatschappij is stapje bij stapje verbroken. Ze voelen een grote afstand tot de samenleving. Ze voelen zich nutteloos, zinloos, niet gerespecteerd, niet gewaardeerd. En dan is er een ideologie die als je die aanhangt ervoor zorgt dat je ergens bij hoort. Je bent iemand, je bent onderdeel van een groter geheel. Je krijgt zingeving, je voelt verbondenheid, je krijgt erkenning en respect van je mede-aanhangers. Je hunkerde naar respect, aandacht en vriendschap en je krijgt die door je aan te sluiten. De ideologische of religieuze groep wordt je nieuwe thuis en in die groep wordt iedereen die niet tot de groep behoort bekritiseerd en uiteindelijk gedemoniseerd. Dat proces zorgt ervoor dat de groep krachtig blijft en dat er weinig invloeden van buitenaf mogelijk zijn. In feite is er sprake van hersenspoeling. Mensen die geradicaliseerd zijn kunnen wel degelijk ‘bekeerd’ worden. Maar het vraagt dat je weet dat ze behoeften hebben aan waardering, erkenning en aan onderdeel te zijn van een groter geheel. Als je geradicaliseerde mensen ziet als mensen die op een verkeerde manier hun behoeften vervullen, weet je dat je ze niet uit de extreme modus krijgt als je ze infantiliseert, criminaliseert of voor gek verslijt. Dan hebben ze geen reden om te deradicaliseren. Geradicaliseerde mensen kunnen en zullen alleen over de brug komen als hun een gerespecteerde plek in de gemeenschap wordt geboden. Als er positieve aandacht voor hen is. En als ze weten dat ze er niet alleen voor staan. Mensen zullen alleen radicale ideeën afleggen als er een wenkend perspectief is: een gerespecteerde en niet geïsoleerde positie . Als we degene die geradicaliseerd is niet willen en kunnen zien als een van ons, als iemand met wie de verbinding verbroken is, dan is er geen reden voor een geradicaliseerd persoon om de verbinding te zoeken.

Bron: Horst Consult

Een omgevallen bouwkraan, rellen rond de komst van een AZC, een evenement dat vreselijk misloopt, dumping van drugsafval, radicalisering en terreurdreiging, migratieproblematiek, overlast, georganiseerde misdaad, uitgaansgeweld. Schrijf u in voor de Seminarreeks van het Haags Congres Bureau Veiligheid, Recht en Bestuur