door Tim Robbe
Inleiding
Op 23 oktober 2018 publiceerde de Centrale Raad van Beroep een uitspraak van 8 oktober 2018. Hoewel sprake was van een verzoek om een voorlopige voorziening door een inwoner van Steenbergen hangende hoger beroep, voorzag de Central Raad direct zelf in de zaak. Het bestuursrecht biedt die mogelijkheid. De Centrale Raad vernietigde daarom zowel een eerder vonnis van de rechtbank als het bestreden besluit van het college. Daarna voorzag de Centrale Raad zelf in de zaak door het voorgaande besluit te herroepen en zelf vast te stellen waar de betreffende inwoner van Steenbergen recht op heeft: 5.5 uur per week aan huishoudelijke ondersteuning.
Deze uitspraak van de Centrale Raad is opzienbarend en heeft verstrekkende gevolgen, niet alleen voor de manier waarop gemeenten in het sociaal domein indiceren, maar ook op de wijze waarop zij inkopen. Hierna vat ik eerst kort de uitspraak samen. Daarna zal ik de consequenties van de uitspraak beschrijven voor zowel de toegang als de inkoop in het sociaal domein. Ik sluit af met een handreiking voor de toekomst. Want dat gemeenten aan de bak moeten na deze uitspraak, dat is wel duidelijk.
Lees verder via linkedin.com