Onderzoek in Braziliaanse achterstandswijken toont aan dat peuters die in een onveilige buurt opgroeien, achterblijven in hun ontwikkeling. Voor hoogleraren Peer van der Helm en Geert-Jan Stams bewijs dat het medische verklaringsmodel in de jeugdpsychologie en jeugdpsychiatrie niet voldoet.
Dana Charles McCoy is universitair hoofddocent aan de Harvard Universiteit in de Verenigde Staten. Samen met haar collega’s Marta Dormal, Jorge Cuartas, Angélica Carreira Dos Santos, Günther Fink en Alexandra Brentani deed zij onderzoek naar de gevolgen van geweld op de ontwikkeling van jonge kinderen uit lage inkomensgezinnen in São Paulo, Brazilië. Haar belangrijkste bevindingen tonen aan dat geweld in de wijk de ontwikkeling van jonge kinderen negatief beïnvloedt. Het effect is het grootst als het geweld dichtbij plaatsvindt, en kleiner naarmate de afstand tot het plaats delict toeneemt.
Overigens waren de kinderen uit het onderzoek van McCoy zelf geen getuigen van het geweld, maar werden zij er indirect, via de ouders, mee geconfronteerd.
Systeemtheorie
Dat de omgeving een grote rol speelt bij de ontwikkeling van ouders en kinderen is geen nieuw inzicht. Psycholoog Urie Bronfenbrenner vertelde al in 1964 aan het Amerikaanse Congres over de kern van zijn ecologische systeemtheorie.
Een onveilige wijk of buurt veroorzaakt stress bij ouders en kinderen
Daarin, zo vertelde hij toen, komt duidelijk naar voren dat de directe omgeving van grote invloed is op het gedrag van ouders en op de opvoeding en de ontwikkeling van kinderen. Een onveilige wijk of buurt veroorzaakt stress bij ouders en kinderen. Bovendien kan een onveilige leefomgeving de ontvankelijkheid van ouders voor de ontwikkelingsbehoefte van hun kinderen negatief beïnvloeden. Bij de laatsten zou dit zelfs kunnen leiden tot levenslange beschadiging.
Lees verder via socialevraagstukken.nl
Meer leren over het ENERGIEK veranderen in kinderopvang, basisschool of IKC? Doe 22 mei mee met de ‘NDKB 2024 – ENERGIEK Veranderen’ georganiseerd door het Haags Congres Bureau.