De belangrijkste vraag bij het rapport De achterkant van Amsterdam is of het niet al te laat is om nog iets wezenlijks aan de hoofdstedelijke drugseconomie te kunnen doen. Nieuw is het niet, maar urgent wel degelijk. We zien autoriteiten die erkennen dat ze geen greep hebben op drugscriminaliteit. Waar met ‘schijnbeheer’ en ‘schijneigendom’ de wet Bibob onschadelijk is gemaakt. Waar de politie alleen optreedt als ze drugs toevallig aantreft. En zich beperkt tot de uitwassen: de liquidatiegolf en de angstcampagnes met handgranaten.
Lees verder via nrc.nl