Wat de aanpak van de Vindicat-bangalijst over 'onze' cultuur zegt - De corporale cultuur is diep geworteld

Fleur Ponne is secretaris van het Groningse studentencorps Vindicat atque Polit (‘Handhaaft en Beschaaft’). Ik vraag haar hoe Vindicat zich verhoudt tot het tegenwoordige antiseksisme buiten. Fleur zegt: ‘Ik voel me feminist.’ Het is donderdagmiddag. Die avond zegt ze onze afspraak voor vrijdag af.

Na een publicatie op het Groningse weblogSikkom wordt Vindicats bangalijst donderdag in hoog tempo bekend: mannelijke Vindicat-leden sturen een online-pdf rond met drieëntwintig mooie meisjes, allemaal eerstejaars leden. De lijst heet ‘Oprechte Almanak’, verwijzend naar de officiële verenigingsalmanak. De foto’s zijn van Facebook geplukt, vaak uit het beschermde deel voor ‘vrienden’. Veel bikini’s. Daarbij de namen van alle meisjes, hun studentenhuizen, hun 06-nummers. Plus een afvinklijst en een ‘bindende rating’ tot vijf sterren. Tot slot de suggestie ze eens stevig te neuken. Noot voor de gevoelige lezer: met het oog op het voortdurende debat over ‘onze westerse beschaving’ vandaag geen verzachtende woordkeus.

Bangalijsten zijn van alle tijden. Net als de suggestie dat een mooi meisje een ‘slet’ of ‘hoer’ is: de betekenis van ‘banga’ in straattaal. Bij Vindicat spreken ze liever van ‘gore wijven’.

Bangalijsten zijn wel degelijk ernstiger naarmate ze breder worden verspreid. Bij een digitaal pdf gaat dat sneller, massaler en blijvender dan bij een handgeschreven bangalijstje vroeger op school. Toch probeert Vindicat de zaak aanvankelijk te sussen. Fleur Ponne zegt me donderdag al eerlijk dat de daders ‘zeker’ leden zijn, maar in officiële reacties doet de vereniging nog tot vrijdag alsof dat wordt onderzocht. De meisjes op de lijst worden later ingelicht, die horen pas via Sikkom dat ze erop staan. Redacteur Willem Groeneveld belt ze een voor een. ‘Sommigen huilden, anderen riepen ‘freak!’, of ze hingen op.’

Lees verder via