Nog even op het nippertje een laatste column van mijn hand betreffende de Jaarwisseling. Er is al veel over geschreven……. Ik bleef al jaren thuis vanwege het vuurwerkgeweld in mijn buurtje. Rondom mijn huis is het een soort van paix d’armee…. lekker knallen om er alvast in te komen. Met alle risico’s van dien….
Ook ik ging vroeger met een vriendin rotjes afsteken terwijl dit nog niet mocht. Het was een guilty pleasure en burgerlijke ongehoorzaamheid. Mijn ouders hadden mij op het hart gedrukt geen vuurwerk af te steken maar het was wel lekker stoer vonden mijn vriendin en ik. Wij hebben, beide 59 lentes jong, nog steeds in totaal 20 vingers . Mijn broer had minder geluk, hij kreeg een voetzoeker in zijn broekspijp en het enorme litteken is nog steeds te zien. Helaas is het nu gewoon kleine criminaliteit, vernieling en vooral treiteren van anderen en met name dieren.
In de Cijferfactsheet vuurwerkongevallen 2015-2016 van VeiligheidNL is er een lichte daling te zien ten opzichte van de jaarwisseling 2014-2015.Op 31 december 2015 en 1 januari 2016 zijn er 482 slachtoffers van een vuurwerkongeval behandeld op de Spoedeisende Hulpafdeling (SEH) van een ziekenhuis. Deze informatie is afkomstig uit het Letsel Informatie Systeem (LIS) van VeiligheidNL en uit cijfers die de overige SEH’s op verzoek van de NOS en VeiligheidNL verzameld hebben. Helaas worden daar de ongevallen met dieren niet in vermeld.
En wat moet je doen als iemand gewond is geraakt door vuurwerk? Het Rode Kruis publiceerde Eerste Hulp bij vuurwerkongevallen. Altijd handig…….
Hoe lang mag dat geknal met vuurwerk op straat nog? Zo kopt het parool vandaag in. Het is een Nederlandse traditie maar hoe lang houdt deze nog stand? Bij het meldpunt vuurwerkoverlast waren op 29 december al 17.968 meldingen van overlast binnen.
Hedendaagse jeugdcriminaliteit: nieuwe vragen en enkele antwoorden na een historische daling
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
Advocaat-generaal: geen herziening Arnhemse villamoord
