In de discussie rond de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten onderschatte de overheid de deskundigheid en vastberadenheid van de tegenstanders. Terwijl juist nationale veiligheid een brede consensus in de bevolking vereist.
De lichaamstaal sprak boekdelen. Aan de vooravond van het referendum over de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Wiv) voerden premier Mark Rutte en CDA-leider Sybrand Buma bij Nieuwsuur een debat met de leiders van de oppositiepartijen SP en GroenLinks, Lilian Marijnissen en Jesse Klaver. De premier en de CDA-voorman trokken steeds vreemdere gezichten en Marijnissen en Klaver pareerden wat zij de ‘arrogantie van de macht’ noemden met een mengeling van verbazing en hoon. Over en weer vielen verwijten over de verspreiding van leugens en onfatsoenlijk debatteren. De fysieke en mentale distantie had niet groter kunnen zijn.
Het was de treurige uitkomst van een discussie waarin nationale veiligheid niet langer een gedeeld begrip was, maar gepolariseerd was geraakt. Een welles-nietes-debat tussen een overheid die zei dat burgers rustig konden gaan slapen omdat zij zorgt voor veiligheid en een oppositie en burgers die zich onveilig voelen bij diezelfde overheid. De officieuze uitslag van het referendum, 49,5 procent tegen de wet en 46,5 procent voor, bevestigde het beeld van een natie die tot op het bot was verdeeld over wat veiligheid is.
Lees verder via degroene.nl
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
‘We blijven steeds in dezelfde valkuilen vallen’
Toezicht in verbinding – Weinig zon en veel behang? Blog Paul van Dijk
