Homoseksualiteit, drugs of de Turkse president Erdogan: steeds vaker wordt op school liever niet gesproken over moeilijke onderwerpen. En hoe laat je kinderen hun vooroordelen kwijtraken?
‘Homo’, galmt het door het broeierige klaslokaal. Het is heel even stil. Dan volgt gegiechel, dat langzaam overgaat in hard gelach. Het woord ‘homo’ is gevallen. Alwéér. En het wordt door de meeste van de twintig aanwezige pubers van een jaar of dertien niet vriendelijk gebruikt. Het is een beschimping, een scheldwoord. ‘Homo betekent dat je net zoals een meisje doet’, legt Thijs met wilde armgebaren uit. Gegrinnik. Abdel erkent dat hij er vaak nog ‘kanker’ voor zegt. ‘Alleen tegen vrienden’, sust hij. ‘Als iemand homo is en je noemt hem zo, dan spreek je toch de waarheid?’
Lees verder via degroene.nl
Hedendaagse jeugdcriminaliteit: nieuwe vragen en enkele antwoorden na een historische daling
Mensen boven Macht – Edwin Tuin
Advocaat-generaal: geen herziening Arnhemse villamoord
